Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο χιουμοριστικό άρθρο, πρόκειται για μια αλήθεια που δύσκολα τη διαπιστώνεις. Τη χρήση του όρου ρομαντικός την αναλύουμε παρακάτω.
Τον Γ. Αγγελή τον γνωρίσαμε όταν ξεκίνησε να ασχολείται με mini-z. Ύστερα μάθαμε πως στο χώρο τον αγώνων γενικότερα έχει αρκετά χρόνια, ωστόσο δεν μας ενδιέφερε και τόσο.
Γιατί όμως τον θεωρούμε ξεχωριστό; Είναι οδηγός που φτάνει στην πίστα την τελευταία στιγμή, που δεν φέρει spare εξοπλισμό παρά μόνο τον φορτιστή του. Δοκιμές; Ούτε για πλάκα. Ελάχιστοι γύροι λίγο πριν τα προκριματικά. Όταν η πίστα είναι ανοιχτή για το group του κάνει μερικούς γύρους. Όταν είναι κλειστή συνεχίζει.Τι κι αν ο εκάστοτε πιστάρχης του λέει ευγενικά να βγάλει το αυτοκίνητο του, αυτός εκεί...! Όσο για ντουμπλαρίσματα; Όσο κι αν στην αρχή δεν καταλάβαινε το λόγο του να αφήσει τον άλλο, τον πιο γρήγορο, να του ρίξει και τους δέκα γύρους, έκανε και συνεχίζει να κάνει φιλότιμες προσπάθειες να μην αποτελεί εμπόδιο.
Και όλα αυτά είναι καλά; Δείτε λοιπόν και τα χαρακτηριστικά που δεν τα έχουν όλοι οι υπόλοιποι: Ο Γιάννης αγαπά το mini-z πρώτα απ΄όλα γι αυτό που είναι: ένα τηλεκατευθυνόμενο σε κλίμακα 1/28, με καπάκι πιστό αντίγραφο του κανονικού και πλήρως λειτουργικό. Με ρόδες που στρίβουν, επιταχύνουν και φρενάρουν, πλήρως αναλογικά με τις εντολές της τηλεκατεύθυνσης.Δεν είναι τυχαίο που δεν έχει αλλάξει βασικά λειτουργικά μέρη του mini-z που όλοι αλλάζουν. Δεν έχει πειράξει camber, toe, ύψος σασί...τίποτα από αυτά. Μόνο μια φορά τον ακούσαμε στο Mini-z All Stars Championship να παραπονιέται για αναπηδήσεις στον πίσω άξονα, έτσι άλλαξε ένα T-Plate. Στο Hellenic Mini-z Cup ενώ όλοι αναζητούσαμε το βέλτιστο set-up, εκείνος αναζητούσε nikel ζάντες για να κάνει το αμάξι του πιο όμορφο.
Μας "έφτιαχνε" η αίσθηση της απόλυτης οδικής συμπεριφοράς των αυτοκινήτων μας ενώ τον Γιάννη, τον "έφτιαχνε" ο τρόπος που οι nikel ζάντες του αντανακλούσαν το φως καθώς το αμάξι γύριζε την πίστα. Στο Model Shop Championship δε, έκανε την υπέρβαση. Η πίστα ήταν τόσο απαιτητική σε αντανακλαστικά που δεν έκανε καμία αλλαγή. Έγραφε γύρους, όσο περισσότερους μπορούσε για να πάρει το feeling της διαγράμμισης.
Όταν ο αγώνας τελειώνει, οι περισσότεροι μαζεύουμε τα αυτοκίνητά μας. Κάποιοι μένουν για λίγα ακόμα λεπτά στην πίστα. Ο Γιάννης συνεχίζει για αρκετή ώρα. Γιατί; Γιατί δεν ήρθε για να βγει πρώτος, ήρθε για την παρέα και για το γενικότερο κλίμα. Συνεπώς η διασκέδαση δεν σταματά με το beep του τερματισμού.Μετά βίας τον ξεκολλάμε από την πίστα, για να συμμετέχει και να βαρέσει μερικά παλαμάκια στην απονομή. Αλλά ακόμα και αυτό τελικά το κάνει με ευχαρίστηση ακόμα και αν δεν έχει πλησιάσει καν, τη μέση της κατάταξης.
Δεν παιδεύεται με προπονήσεις, set-up, δοκιμές, κόντρα δοκιμές, ξανά δοκιμές ώστε να πήζει από το mini-z. Γι αυτό τον βλέπουμε σχεδόν σε κάθε αγώνα mini-z. Είτε είναι στον Κορυδαλλό, είτε στο Βύρωνα, είτε στα πολύ πιο μακρινά, Σπάτα. Το κάνουν πολλοί αυτό;Όσοι λοιπόν είστε competition οδηγοί, ξέρετε το mini-z απ' έξω και ανακατωτά, καλώς πράττετε και συνεχίστε έτσι γιατί βοηθάτε το άθλημα να πάει παραπέρα. Όσοι όμως ξεκινάτε τώρα, ή ακόμα το σκέφτεστε, πάρτε για παράδειγμα τον ρομαντικό αυτό οδηγό Mini-z. Πρώτα αγαπήστε αυτό που κρατάτε στα χέρια σας, είτε κάνει best lap 3, είτε 13sec και ειδήμονες γινόσαστε αργότερα.
Τον Γιάννη δεν μπορείς εύκολα να τον διακόψεις όταν μιλάει, ωστόσο βλέπεις την αγνή και χωρίς σκοτούρες διάθεσή του. Από την εμπειρία που έχουμε στο χώρο των mini-z του οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που με έναν αφανή και διακριτικό τρόπο δείχνει άθελα του μια διαφορετική όψη των αγώνων mini-z.Small is Better, και στη συγκεκριμένη περίπτωση Simple is Better: Αυτοκίνητο, τηλεκατεύθυνση, μπαταρίες, φορτιστής και καλή διάθεση θα σας οδηγήσουν σε ένα ευχάριστο αγωνιστικό απόγευμα Σαββάτου, όπου αυτό και αν είναι...
