Homemade Buggy Tyres: Ναι, υπάρχουν

Και υπάρχουν και ΔΕΝ πρόκειται για άλλη μια φορά για πατέντα του εξωτερικού.



Τα buggy κλίμακας 1/18 αντιμετωπίζουν του εξής θέμα. Λόγω μικρού βάρους, η δύναμη που ασκείται στα ελαστικά τους δεν είναι μεγάλη με αποτέλεσμα όταν αυτά φθείρονται να μην μπορούν ούτε στο ελάχιστο να αποδώσουν αξιοπρεπώς. Συνεπώς χρειάζεται συχνή αλλαγή ελαστικών, ή χρήση ελαστικών που δεν φθείρεται εύκολα.


 Το πρώτο ενδεχόμενο είναι οικονομικά τσουχτερό, αν σκεφτείτε ότι μια τετράδα καινούρια ελαστικά σε υψηλής πρόσφυσης πίστα δεν αντέχει για πάνω από 4 πεντάλεπτα (τρία προκριματικά και με το ζόρι έναν τελικό). Δεν συζητάμε καν το ενδεχόμενο για περαιτέρω δοκιμές.


Το δεύτερο ενδεχόμενο επίσης δύσκολο, αφού τα μόνα ελαστικά που έχουμε ως τώρα δει να αντέχουν για παραπάνω από έναν αγώνα (και σχεδόν ένα ολόκληρο πρωτάθλημα) είναι ένα παλιό πέλμα της Proline που δύσκολα θα το βρείτε στην αγορά.



 'Αρα τι κάναμε; Επισκευάσαμε, ας το πούμε, τα δικά μας ελαστικά χρησιμοποιώντας ένα σετ κολλήματος παρ-μπριζ αυτοκινήτων. Αυτό αποτελείται από ένα σωληνάριο κόλλα και ένα Primer. Περάσαμε τα ελαστικά μας ένα στρώμα Primer και στη συνέχεια σχηματίσαμε με την κόλλα μικρά "μπιμπικάκια" συμμετρικά (όσο μπορούσαμε) και περιμετρικά στην επιφάνειά τους. Το Primer βοηθά στο όσο το δυνατόν καλύτερο κόλλημα των αυτοσχέδιων...pins!

Ήμασταν πολύ επιφυλακτικοί για το κατά πόσο αυτή η πατέντα θα έκανε δουλειά. Αφού η κόλλα στέγνωσε καλά και αφού κόψαμε με ψαλίδι  όσο υλικό περίσσευε, πήγαμε να τα δοκιμάσουμε. Που καλύτερα από την Arena EP Off Road που το χώμα της με την πρόσφυσή του θα παίδευε τα ελαστικά μας όσο περισσότερο γινόταν;

Οι πρώτοι γύροι ήταν απογοητευτικοί. Η πρόσφυση σε άθλια επίπεδα. Τα ελαστικά έκαναν έναν έντονο θόρυβο καθώς τα Pins χτυπούσαν στο χώμα σαν να μας λένε ότι κάναμε μεγάλη γκάφα. Με το ζόρι κάναμε την πρώτη μπαταρία.


Ωστόσο η δεύτερη μπαταρία ήρθε να ανταμείψει τους κόπους μας. Τα Pin φθάρηκαν ομαλά και απέκτησαν πρόσφυση που μόνο με τα "γαϊδούρια" της Proline  έχουμε ξαναδεί. Θέλοντας λοιπόν όχι μόνο να λυσάξουμε στην πίστα αλλά να δούμε και αν αντέχουν τη διάρκεια ενός αγώνα, κάναμε 6 πεντάλεπτα πιεστικής οδήγησης.

Καθώς τα πεντάλεπτα περνούσαν, τα ελαστικά γίνονταν όλο και καλύτερα. Ιδίως όταν πατούσαμε στο σκονισμένο μέρος ή στις λακκούβες της πίστας τότε έδειχναν την αξία τους. Τα χοντρά και σκληρά Pins χώνονταν στο χώμα κρατώντας το RC18T2 μας εντός πορείας. Μέχρι και το τελευταίο πεντάλεπτο η φθορά τους ήταν εμφανής, όμως αυτό στοίχιζε ελάχιστα έως καθόλου στην πρόσφυση.



Ένα ακόμα πλεονέκτημα της "αναδημιουργίας" είναι πως η διάμετρος του ελαστικού δεν αλλάζει, συνεπώς παραμένει εντός κανονισμών αγώνα.




Τι στοιχίζει η όλη ιστορία; Ένα σετ κολλήματος παρ μπριζ, όπως ονομάζεται, στοιχίζει από 30 έως 80 ευρώ και επαρκεί για...ένας Θεός ξέρει πόσα πολλά ελαστικά. Συνεπώς αξίζει και τον κόπο και το χρήμα. Μια δοκιμή σίγουρα θα σας πείσει!