Είναι γεγονός ότι οι αγορές ειδών μοντελισμού από το εξωτερικό τα τελευταία χρόνια δίνουν και παίρνουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ελληνικό χρήμα να φεύγει εκτός της χώρας και γενικά η κινητικότητα στην εγχώρια rc αγορά να μειώνεται σημαντικά. Ποιος τελικά ευθύνεται για την κατάσταση αυτή;
Εξαρτάται ποιόν θα ρωτήσετε. Αν ρωτήσετε έναν καταστηματάρχη πιθανότατα θα σας πει πως ο κόσμος δεν ξέρει και συχνά ενδίδει στα χαμηλής ποιότητας προϊόντα του εξωτερικού και κυρίως της ανατολής. Αν ρωτήσετε έναν φανατικό του E-Bay θα σας πει πως φταίνε τα καταστήματα με τις ακριβές τιμές τους που αποτρέπουν τον κόσμο να αγοράσει.
Ας το δούμε και από τις δύο πλευρές. Σε παλαιότερες εποχές που η οικονομική κατάσταση όλων μας ήταν καλύτερη, τότε ήταν που πολλά καταστήματα επωφελούνταν προκειμένου να κερδίζουν υπέρογκα ποσά, εντελώς δυσανάλογα με την επιχειρηματική δεοντολογία. 'Οταν μάλιστα γύρω στο 1995 και ύστερα τα πορτοφόλια μας φούσκωσαν (όχι από χρήμα αλλά από πιστωτικές κάρτες) τότε ήταν που οι μοντελιστές δαπανούσαν ακόμα μεγαλύτερα ποσά στο hobby.
'Οταν όμως αργότερα, γύρω στο 2004 η κατάσταση δυσκόλεψε και τα χρέη άρχισαν να κυνηγούν πολλούς, τότε έψαξαν στην παγκόσμια αγορά για καλύτερη τιμή. Διαπίστωσαν πως υπάρχει τεράστια διαφορά από τα εδώ καταστήματα και τότε ήταν που άρχισαν τα πρώτα "add to cart" σε ξένα e-shops. Από τότε μέχρι σήμερα πολλά καταστήματα έκλεισαν, κυρίως αυτά που δεν ελίχθηκαν έγκαιρα και κράτησαν το τουπέ του "Εγώ τα προϊόντα μου δεν τα θυσιάζω για πενταροδεκάρες". 'Οσα απέμειναν, βιώνουν τώρα την οικονομική αλλά και την internetική κρίση.
'Ομως ας μην τα ρίχνουμε όλα στα καταστήματα. Φταίμε κι εμείς. 'Οταν αγοράζουμε το πρώτο μας μοντέλο σίγουρα χρειαζόμαστε τη βοήθεια του μαγαζάτορα και μας την παρέχει, όπως άλλωστε υποχρεούται. Ο μοντελισμός όμως είναι μια δοκιμασία για το μυαλό και τα χέρια μας.
'Οταν με το παραμικρό που παθαίνει το μοντέλο μας το πάμε στο μάστορα, δεν θα μάθουμε ποτέ πως δουλεύει. Ο εκάστοτε "ειδικός" θα το επισκευάζει χωρίς να έχουμε ιδέα τι έκανε, και θα πληρώνουμε το αντίτιμο της εργασίας του. 'Οταν έχουμε δει τα "The Fast and the Furious" και πάμε μες στην κά...κάψα και του ζητάμε ανθρακονημάτινους πύργους, ζάντες αλουμινίου, φωτάκια xenon και χίλια δυο μπιχλιμπίδια, λογικό είναι να δαπανήσουμε πολλά χρήματα χωρίς μέτρο. Και ξαφνικά βλέπουμε τι θα δίναμε αν τα αγοράζαμε από το internet. Και λέμε: "Α τον κλέφτη, κι εγώ τα πλήρωσα ένα κάρο λεφτά στον...τάδε". Για μισό λεπτό βρε παιδιά...
Αν εσύ θες να είσαι άσχετος στην οδήγηση και να έχεις άγνοια του πως δουλεύει, πως στήνεται, πως επισκευάζεται το μοντέλο σου, το κατάστημα δεν σου φταίει. Δεν θα κάτσει να σου βάλει μυαλό. Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι περιπτώσεις ανθρώπων που τους ζητάς ένα μοτέρ "τούμπανο" και αντί γι αυτό θα σου προτείνουν πρώτα να μάθεις να οδηγάς αυτό που έχεις.
'Οσοι το κάνουν φαίνονται κακοί και μη εξυπηρετικοί, είναι όμως αυτοί που νοιάζονται για την πρόοδο του αθλήματος. Που στην πίστα δεν πάνε μόνοι αλλά με έναν ή και παραπάνω νοματέους και συνεργάζονται στην πράξη για ένα καλό αποτέλεσμα. Που όταν δεν μπορείς να "στρίψεις" στη φουρκέτα σε αφήνουν μόνος σου να βρεις τι φταίει και δεν σου προτείνουν την εύκολη λύση: αγόρασε αυτό. Που αντί για optionals σου προτείνουν να ξοδέψεις τα χρήματα σε προπονήσεις, και λάστιχα, να ακονίσεις το μυαλό σου γύρω από την rc οδήγηση. Που παρακολουθούν την πρόοδό σου. Που όταν κερδίζεις χαίρονται γιατί σε στήριξαν σε αυτό, όχι επειδή έτσι προβάλουν το μαγαζί τους χάρη σε εσένα.
Ας καταλάβουμε λοιπόν πως από τη μία, ο μοντελιστής μπορεί να βρει την πιο οικονομική λύση και αν το κατάστημα δεν έρθει κοντά του θα τον χάσει για πάντα. Από την άλλη μεριά, πως κι εμείς οι μοντελιστές χρειαζόμαστε άτομα να μας καθοδηγούν. Να μας καθοδηγούν, όχι να μας τα φέρνουν στο πιάτο. 'Οταν βρούμε αυτά τα άτομα, τότε θα πούμε χαλάλι η παραπάνω τιμή για χάρη μιας καλής σχέση που έχουμε αναπτύξει. Ο ένας έχει ανάγκη τον άλλο.
Ψάξτε λοιπόν να βρείτε ο ένας τον άλλο.Ο μοντελιστής τον καταστηματάρχη-αρωγό και ο καταστηματάρχης τον μοντελιστή-φίλο για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί το hobby μας.
Εξαρτάται ποιόν θα ρωτήσετε. Αν ρωτήσετε έναν καταστηματάρχη πιθανότατα θα σας πει πως ο κόσμος δεν ξέρει και συχνά ενδίδει στα χαμηλής ποιότητας προϊόντα του εξωτερικού και κυρίως της ανατολής. Αν ρωτήσετε έναν φανατικό του E-Bay θα σας πει πως φταίνε τα καταστήματα με τις ακριβές τιμές τους που αποτρέπουν τον κόσμο να αγοράσει.
Ας το δούμε και από τις δύο πλευρές. Σε παλαιότερες εποχές που η οικονομική κατάσταση όλων μας ήταν καλύτερη, τότε ήταν που πολλά καταστήματα επωφελούνταν προκειμένου να κερδίζουν υπέρογκα ποσά, εντελώς δυσανάλογα με την επιχειρηματική δεοντολογία. 'Οταν μάλιστα γύρω στο 1995 και ύστερα τα πορτοφόλια μας φούσκωσαν (όχι από χρήμα αλλά από πιστωτικές κάρτες) τότε ήταν που οι μοντελιστές δαπανούσαν ακόμα μεγαλύτερα ποσά στο hobby.
'Οταν όμως αργότερα, γύρω στο 2004 η κατάσταση δυσκόλεψε και τα χρέη άρχισαν να κυνηγούν πολλούς, τότε έψαξαν στην παγκόσμια αγορά για καλύτερη τιμή. Διαπίστωσαν πως υπάρχει τεράστια διαφορά από τα εδώ καταστήματα και τότε ήταν που άρχισαν τα πρώτα "add to cart" σε ξένα e-shops. Από τότε μέχρι σήμερα πολλά καταστήματα έκλεισαν, κυρίως αυτά που δεν ελίχθηκαν έγκαιρα και κράτησαν το τουπέ του "Εγώ τα προϊόντα μου δεν τα θυσιάζω για πενταροδεκάρες". 'Οσα απέμειναν, βιώνουν τώρα την οικονομική αλλά και την internetική κρίση.
'Ομως ας μην τα ρίχνουμε όλα στα καταστήματα. Φταίμε κι εμείς. 'Οταν αγοράζουμε το πρώτο μας μοντέλο σίγουρα χρειαζόμαστε τη βοήθεια του μαγαζάτορα και μας την παρέχει, όπως άλλωστε υποχρεούται. Ο μοντελισμός όμως είναι μια δοκιμασία για το μυαλό και τα χέρια μας.
'Οταν με το παραμικρό που παθαίνει το μοντέλο μας το πάμε στο μάστορα, δεν θα μάθουμε ποτέ πως δουλεύει. Ο εκάστοτε "ειδικός" θα το επισκευάζει χωρίς να έχουμε ιδέα τι έκανε, και θα πληρώνουμε το αντίτιμο της εργασίας του. 'Οταν έχουμε δει τα "The Fast and the Furious" και πάμε μες στην κά...κάψα και του ζητάμε ανθρακονημάτινους πύργους, ζάντες αλουμινίου, φωτάκια xenon και χίλια δυο μπιχλιμπίδια, λογικό είναι να δαπανήσουμε πολλά χρήματα χωρίς μέτρο. Και ξαφνικά βλέπουμε τι θα δίναμε αν τα αγοράζαμε από το internet. Και λέμε: "Α τον κλέφτη, κι εγώ τα πλήρωσα ένα κάρο λεφτά στον...τάδε". Για μισό λεπτό βρε παιδιά...
Αν εσύ θες να είσαι άσχετος στην οδήγηση και να έχεις άγνοια του πως δουλεύει, πως στήνεται, πως επισκευάζεται το μοντέλο σου, το κατάστημα δεν σου φταίει. Δεν θα κάτσει να σου βάλει μυαλό. Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι περιπτώσεις ανθρώπων που τους ζητάς ένα μοτέρ "τούμπανο" και αντί γι αυτό θα σου προτείνουν πρώτα να μάθεις να οδηγάς αυτό που έχεις.
'Οσοι το κάνουν φαίνονται κακοί και μη εξυπηρετικοί, είναι όμως αυτοί που νοιάζονται για την πρόοδο του αθλήματος. Που στην πίστα δεν πάνε μόνοι αλλά με έναν ή και παραπάνω νοματέους και συνεργάζονται στην πράξη για ένα καλό αποτέλεσμα. Που όταν δεν μπορείς να "στρίψεις" στη φουρκέτα σε αφήνουν μόνος σου να βρεις τι φταίει και δεν σου προτείνουν την εύκολη λύση: αγόρασε αυτό. Που αντί για optionals σου προτείνουν να ξοδέψεις τα χρήματα σε προπονήσεις, και λάστιχα, να ακονίσεις το μυαλό σου γύρω από την rc οδήγηση. Που παρακολουθούν την πρόοδό σου. Που όταν κερδίζεις χαίρονται γιατί σε στήριξαν σε αυτό, όχι επειδή έτσι προβάλουν το μαγαζί τους χάρη σε εσένα.
Ας καταλάβουμε λοιπόν πως από τη μία, ο μοντελιστής μπορεί να βρει την πιο οικονομική λύση και αν το κατάστημα δεν έρθει κοντά του θα τον χάσει για πάντα. Από την άλλη μεριά, πως κι εμείς οι μοντελιστές χρειαζόμαστε άτομα να μας καθοδηγούν. Να μας καθοδηγούν, όχι να μας τα φέρνουν στο πιάτο. 'Οταν βρούμε αυτά τα άτομα, τότε θα πούμε χαλάλι η παραπάνω τιμή για χάρη μιας καλής σχέση που έχουμε αναπτύξει. Ο ένας έχει ανάγκη τον άλλο.
Ψάξτε λοιπόν να βρείτε ο ένας τον άλλο.Ο μοντελιστής τον καταστηματάρχη-αρωγό και ο καταστηματάρχης τον μοντελιστή-φίλο για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί το hobby μας.
Για να μην φωτογραφιζόμαστε έτσι...
...αλλά έτσι